آپارتمان

ما در آپارتمان زندگی می کنیم. وقتی درب واحد را باز می کنم صداهای مختلفی می شنوم: گریه و جیغ و داد و خنده کودکان، صدای حرف زدن واحد روبه رویی، همان واحد هفت، یا با پسرش یا تلفن و یا صدای تلویزیونش می آید.
چند ماهی هم هست که نمی دانم از کدام واحد تا پاسی از شب گذشته، صدای موسیقی و آواز می آید. در روز چند مرتبه، باز نمی دانم از کدام واحدها، بوی بدبویی قاطی دود سیگار می آید.
یک شنبه، ۱۴۰۲/۰۱/۲۷
پی نوشت: اول رفتم عینک های حسین جان را تحویل گرفتم، سپس رفتم پیاده روی، شب شد و من سه تا مانتو و یک شلوار خریدم، دو تا مانتو اداریند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط

گزارش روزانه نویسی

کاستارد